کمکم کنید!
شنیدن این جمله، شما را یاد چه چیزی می‌اندازد؟ فردی که در حال غرق شدن در دریاست یا در ساختمان درحال آتش‌سوزی، گیر افتاده است؟ یا حتی اتفاق‌های تلخ دیگری که با شنیدن یا فکر کردن به آن‌ها با خود می‌گویید کاش می‌توانستم کاری کنم. تا به‌حال درباره برند شین شنیده‌اید؟ خریدی از برند شین داشته اید؟ یا اصلا می‌دانید برند شین مال کجاست. (کمکم کنید) Help me؛ جمله‌ای که در روزهای گذشته، تیتر بسیاری از رسانه‌ها شده بود و دست‌به‌دست می‌چرخید، دقیقا ارتباط مستقیمی با برند شین دارد. برندی که این روزها بیش از پیش، نُقل زبان اهالی مد و فشن و فعالان و دوست‌داران محیط‌زیست شده است.
این جملات امدادخواهی از کجا می‌آیند؟
شاید از خود بپرسید چرا؟! که در پاسخ به شما پیشنهاد می‌کنیم اول بلاگ فست فشن ما را از طریق لینک زیر بخوانید تا پس از آن برویم سَرِ اصل مطلب.
شاید وقتی کریس ژو در سال ۲۰۰۸ به فکر راه‌اندازی یک خرده‌فروشی مد آنلاین بود، فکرش را هم نمی‌کرد که روزی بتواند نام برند خود را در صدر فهرست پُرفروش‌ترین برندها و در عین حال، هیولاهای فست فشن در دنیا قرار دهد و از برندی مثل زارا که خودش از بزرگ ترین غول‌های فست فشن است، پیشی بگیرد و آن قدر به تولید پی در پی و فروش محصولات خود از هر راهی فکر کند که هم به محیط‌زیست و هم کارکنانش ظلم بزرگی کند؛ به طوری که آن‌ها مجبور شوند با قرار دادن جملاتی مثل Help me (کمکم کنید) و I have a dental pain(دندون دارد دارم)، صدای خود را به گوش مردم جهان برسانند.
درباره برند شین
برند شین از یک خط تولید چینی متولد شده که ابتدا کار خود را با فروش لباس عروس شروع کرد و پس از این که با اقبال عمومی‌مواجه شد به فروش لباس زنانه روی آورد و دلیل آن هم سرعت تولید محصولات و ارزانی آن‌ها بود.
تا سال ۲۰۰۹ و گسترده نشدن شبکه‌های اجتماعی، محصولات شین از طریق برنامه‌های تلویزیونی ایالات متحده آمریکا تبلیغ می‌شد و در اوایل سال ۲۰۱۰ بود که شین، محصولات خود را به کشورهای فرانسه، ایتالیا، آلمان و روسیه صادر کرد و به فروش اکسسوری، کفش و لوازم آرایشی روی آورد و دو سال بعد، یعنی از سال ۲۰۱۲، برای تبلیغات هرچه بیشتر کار خود دست به بازاریابی از طریق رسانه‌های اجتماعی زد تا جایی که با روی کار آمدن اینستاگرام و...، اینفلوئنسرهای مد و فشن به معرفی محصولات این برند پرداختند و مخاطبان خود را ترغیب به خرید از برند شین کردند که از آن جمله می‌توان به صدف بیوتی، اینفلوئنسر ایرانی محصولات آرایشی اشاره کرد.
تیک تاک (TikTok)
تیک‌تاک یکی از برنامه‌های محبوبی است که با ورود خود توانست سهم به‌سزایی در محبوبیت برند شین داشته باشد و روند عرضه‌ی محصولات آن تا جایی پیش رفت که میانگین سنی خریدارانش حتی به نوجوانان هم رسید. زیرا اغلب آن‌ها بودجه‌ی چندان زیادی برای خرید لباس، اکسسوری و محصولات آرایشی نداشتند.
نکته‌ی قابل توجه این است که هدف زنجیره‌ی بازاریابی محصولات شین نه‌تنها در آمریکا و اروپا بلکه در ایران هم صرفاً جذب مشتری از طریق تعدد محصولات و ارزانی آن‌ها و نوع شیوه‌ی پرداختی متناسب با ترغیب مشتری به خرید محصولات بود. بدین صورت که برخی از سایت‌ها و صفحه‌های اینستاگرامی با این شیوه دست به فروش محصولات برند شین زدند و محصولات را به صورت بیعانه‌ای به فروش می‌رساندند. یعنی ۵۰ درصد مبلغ را هنگام سفارش و ۵۰ درصد دیگر را زمان تحویل کالا از مشتری دریافت می‌کردند تا با این کار اعتماد افراد زیادی از سراسر جهان را به‌دست آورند و آن‌ها را ترغیب کنند که از برند شین داشته خرید کنند.
متاسفانه شین تنها نیست!
شین، تنها یک نمونه از غول‌های فست فشن جهانی است که با روند در پیش گرفته خود یعنی تولید انبوه و قیمت ارزان، تیشه به ریشه‌ی نیروی کار خود، محیط‌زیست و حیوانات می‌زند و اگر بخواهیم تنها به یکی از مهم ترین دلایل این موضوع اشاره کنیم این است که محصولات بدون کیفیت فست فشن با هدف بازیافت تولید نمی‌شوند و در این میان وقتی تمایل افراد به خرید لباس بیشتر شود، بازیافت کردن لباس‌های این خط تولیدها بسیار دشوار و حتی غیر ممکن می‌شود و ادامه‌دار بودن آن می‌تواند آسیب‌های جدی بر پیکره‌ی محیط‌زیست و حیوانات وارد کند.
سخن آخر
شما به‌حال از برند شین خرید کرده‌اید؟ با خواندن این مطالب هنوز هم علاقه دارید که از این برند چیزی بخرید؟ نظرتان را درمورد این برند و شیوه‌ی کارش با ما در بخش کامنت‌ها درمیان بگذارید.
ارسال نظر به عنوان
من از شین یکبار چند سال پیش خرید کردم، آیتم‌هایی با قسمت متوسط که شامل چند تیشرت، لگینگ و پیراهن بود. کیفیت بسیار بسیار پایین، دوخت فاجعه، کاستومر سرویس بسیار ضعیف. تا قبل از این خرید چیز زیادی از شین نمیدونستم و فقط به صرف تبلیغات پاپ آپ باهاش آشنا شدم. نتیجه این تجربه این بود که اجناس رو پس فرستادم و چون دفعه اولی بود که از شین خرید میکردم این بازگردوندن اجناس برام هزینه‌ای نداشت. و مطمئنم دیگه از شین خرید نمیکنم. ضمنا صدف بیتوتی رو هم بعد از ماجرای کن آنفالو کردم که بیشتر از این به خودم توهین نکرده باشم.
اچ اند ام و شی‌ین از استثمارگرترین و بی مسئولیت ترین برندهای دنیا هستند، چه به لحاظ به کارگیری نیروی انسانی، چه به لحاظ نحوه و میزان تولید محصولات‌شون. جالبه با اینکه تو ایران فروش آنچنانی ندارن، ولی مردم ما از بزرگترین طرفداراشون محسوب میشن. خرید از اچ اند ام بیشتر بخاطر نزدیک بودن به ترکیه‌ست و شی‌ین هم بخاطر حرفای یه هم‌وطن که خودش تن به محصولا فست فشن نمی‌زنه و صرف مبلغ بودن می‌پوشه و درمیاره.
اصلا درک نمیکنم چرا مردم به خریدن برندهای فست فشن که به درد نخور ترین پارچه ها رو به کار می‌برن علاقه دارن!
هیچ وقت خرید نکردم چون برام قابل اعتماد نبوده