اولین بار که عکس‌های «میراندا کر»، یکی از سوپر مدل‌ها را دیدم فکر مدل‌شدن مثل «خوره به جونم افتاد» و هیچ آینه‌ی قدّی در خانه و بازار و مغازه ها از دست من آسایش نداشتند؛ چراکه مدام، خودم را لبخند زده و ژست گرفته جلوی دوربین عکاس‌ها تصور می‌کردم که همه‌ی عکس‌هایم روی بیلبوردهای تبلیغاتی شهری و مجله‌ها و فضای مجازی خودنمایی می‌کنند و دست به دست می‌چرخند. به همین خاطر، همیشه دودوتا چهارتا می‌کردم که با قد و وزنم می‌توانم مدل شوم و در حوزه مدلینگ ایرانی کار کنم؟ و حتی رویای جزو ده سوپرمدل جهان شدن هم دست از سرم برنمی‌داشت.
به خاطر همین، به دنبال این سوال که چگونه مدلینگ شوم، رفتم و برای این که پاسخ درستی برای آن به‌ست بیاورم، از دو عبارت تست مدلینگ و مدلینگ ایرانی کمک گرفتم تا شاید بهتر بتوانم به حرفه‌ی مورد علاقه‌ام دست پیدا کنم. چون این رشته در مدارس و دانشگاه های کشور تدریس نمی‌شود و تعداد آموزشگاه‌های معتبری هم که به آموزش حرفه مدلینگ می‌پردازند، چندان زیاد نیستند و با این وجود، با جستجوی زیاد توانستم چند آگهی تبلیغاتی پیدا کنم که مرتبط با مدل شدن و حرفه مدلینگ بودند.
در یکی از آگهی ها نوشته شده بود: استخدام مدلینگ
به چند نفر آقا و خانم جوان جهت کار مدلینگی برای یک شرکت نیاز داریم.
من هم که گیج شده بودم، به‌ناچار سری به ویکیپدیا زدم و تعریف مدل و مدلینگ را خواندم.
همین موضوع باعث شد که علامت سوال دیگری با من همراه شود که اصرار برخی از بنگاه‌ها، آموزشگاه‌ها، مراکز تبلیغاتی و حتی فعالان صنعت مد و پوشاک به این که مدل و مدلینگ را به اشتباه به‌جای همدیگر استفاده کنند، چیست؟ که در بعضی از صفحه‌های اینستاگرامی دیدم، تعدادی از کاربران هم با من هم‌درد هستند و از این موضوع گلایه دارند؛ به طوری که یکی از آن ها نوشته بود: «کسی که این شغل رو داره مدله و به اشتباه توی جامعه براش کلمه‌ی مدلینگ جا افتاده. مثل اینه که یکی به جای این که بگه من فروشنده هستم، بگه من فروشندگی هستم». بنابراین متوجه شدم که این سوالِ چگونه مدلینگ شوم، از اساس اشتباه است و بهتر است بپرسم که: چگونه می توانم تست مدلینگ بدهم و وارد این عرصه شوم؟ یا چگونه مدل شوم؟ و به‌دنبال آن باید به آژانس‌ها و موسسه‌های معتبر حوزه مدلینگ مراجعه کنم که زیرنظر وزارت ارشاد هستند و مجوزهای لازم را دارند و از میان آن‌ها معتبرترین‌ها را انتخاب کرده و طبق قوانین کشور فعالیت کنم تا بعدها دچار مشکل نشوم. چون براساس قانون موجود، فعالیت مراکز زیرزمینی این حوزه قانونی نیست.
برای شروع و یا همان تست مدلینگ، باید عکس قدی از خودم را به همراه مشخصات ارسال کنم تا پس از تأیید اولیه، برای تست‌های دیگر که حضوری انجام می‌شوند به مرکز موردنظر مراجعه کنم و سپس،متوجه شدم فاکتور مهم برای مدل شدن، قد و وزن و تا حدی هم چهره‌ی مناسب است. البته این بدین معنا نیست که هرکسی صرفا این سه مورد را داشته باشد، می‌تواند به‌راحتی مدل شود. زیرا معیارهای امروزی برای ورود به عرصه‌ی مدلینگ، دیگر مثل گذشته نیست و این را یکی از مدیران آژانسی معتبر و فعال در این حوزه به من گفت و تاکید کرد که آن‌ها در خیلی از مواقع، از افرادی که لزوما قد بالای170 سانتی متر ندارند و یا مثل مانکن‌ها نیستند هم استقبال می‌کنند و به آن‌ها آموزش می‌دهند که در این مسیر چگونه می‌توانند موفق شوند و حرفه‌ای عمل کنند و از همه مهم‌تر پس از گذراندن دوره‌های موردنظر و تایید نهایی با آن‌ها برای پروژه‌های مرتبط همکاری می‌کنند.
سپس متوجه شدم که مدل شدن شرایط دیگری هم دارد که در کنار یادگیری اصول علم مدلینگ و شرایط ظاهری مناسب، بسیار مهم هستند که از آن جمله می‌توان به اعتماد به نفس بالا، پشتکار زیاد، منعطف بودن، خلاقیت و... اشاره کرد.
.jpg)
شما تا چه اندازه، به ورود به عرصه مدلینگ و مدل شدن فکر می کنید؟
ارسال نظر به عنوان