تغییرات پیراهن زنانه در طول تاریخ

امروزه انتخاب‌های ما در دنیای مد نامحدود است، اما زنان در طول تاریخ همیشه انتخاب‌های متنوعی نداشتند. پیراهن زنانه هم در طول تاریخ تحول زیادی داشته از دوران پوشیدن کرست و کرنولین زیر پیراهن تا طرح جدید دیور در دهه ۵۰!

پیراهن چیست؟


پیراهن، لباس محبوب بین خانم‌هاست. این لباس شامل تاپ و دامن است و می‌تواند یکسره باشد یا جدا و شامل چند تکه باشد. پیراهن می‌تواند آستین بلند، بندی و در رنگ‌های مختلف باشد. 
شما می‌توانید پیراهن را در موقعیت‌های مختلفی از جمله در مراسم رسمی و حتی برای استفاده کژوال و روزمره استفاده کنید.

تاریخ طراحی پیراهن:


در قرن یازدهم، زنان در اروپا لباس‌هایی می‌پوشیدند که شبیه تونیک مردانه و گشاد بود و خط سجاف آن تا زیر زانو یا پایین‌تر می‌رسید. در پایان این قرن پیراهن‌ها تنگ‌تر و متناسب با اندام خانم‌ها طراحی شدند.
اوج تزئینات و سنگین‌ترین پیراهن‌ها مربوط به دوره ملکه ویکتوریا می‌باشد که تزئینات در حد اغراق آمیز می‌باشد.
در عصر ویکتوریا، تنها مردان در بیرون از خانه زندگی می کردند و زن ها مشغول به خانه‌داری بودند و به پوشش خود اهمیت بسیاری می‌دادند.
پیراهن‌ها در این دوره بسیار سنگین بودند و زنان باید زیر آن کرست می‌پوشیدند تا کمر آن‌ها باریک‌تر دیده شود. علاوه بر این یک سازه‌ای به نام کرنولین زیر دامن می‌پوشیدند که دامن حالت پفی بیشتری به خود بگیرد.
 در دوره ویکتوریا، دامن‌ها معمولا چند لایه بوده و به مراتب وزن زیادی داشتند. در آن زمان مثل حالا، نوع لباس ها نشان دهنده طبقه اجتماعی مردم بوده است، به طوری که افرادی که جزء قشر مرفه جامعه بودند، پیراهن‌هایی با تزئینات زیاد و ظریف استفاده می‌کردند. هر چقدر که دامن ها گلدوزی بیشتری می داشتند، گران قیمت تر بودند. زنانی که جزوی از قشر متوسط جامعه بودند، پیراهن‌هایی با همین ترکیب اما با تزئینات کمتری می‌پوشیدند.  
با گذر زمان و با حضور زنان در جامعه ‌و فعالیت آن‌ها در جامعه پا به پای مردان، پیراهن شکل ساده‌تری به خود گرفت که سیر تحول آن را در ادامه‌ی این مقاله می‌بینیم.

سازه کرنولین

تغییرات پیراهن زنانه در طول تاریخ:

 

در مصر باستان، زنان از پارچه‌های ظریف یا لینن استفاده می کردند. آخرین فرعون، کلئوپاترا، به پوشیدن پارچه‌هایی که با طلا یا سنگ های نیمه قیمتی تزئین شده بود، معروف بود.

لباس‌های یونان باستان با توجه به ظرافت و زیبایی که داشتند، مدت‌هاست که الهام‌بخش مد مدرن هستند. اما در آن زمان، لباس ها بیشتر برای راحتی و عملکرد طراحی شده بودند. انتخاب زنان با توجه به آب و هوای گرم، ابریشم و لینن بوده است.

۱۴۵۰

در اوایل قرون وسطی، لباس‌ها پیچیده‌تر شدند. پارچه‌های سنگین و آراسته نشانه ثروت بود، بنابراین پیراهن‌ها به صورت چند تکه و لایه‌لایه درآمدند.

۱۵۳۰

در این زمان، همسر هنری هشتم، آن بولین، با لباسی به سبک تودور، که در قرون وسطی رایج بود، دیده شد. این سبک اغلب دارای آستین‌های بلند و  با پارچه‌های سنگین مانند مخمل بود. یقه خشتی نیز محبوب شد و معمولاً با لایه‌هایی از گردنبند و جواهرات تزئین می‌شد.

۱۶۵۰


در این دوره، خط کمر در پیراهن‌ها بالاتر از جای اصلی خود قرار داشت. از اوایل دهه با طرح‌هایی که خط کمر پایین‌تر بود، جایگزین شد تا بر خط کمر تأکید بیشتری‌ شود. در اروپا، این امر به ویژه در میان اشراف محبوب بود.

پیراهن در دهه 1650

۱۷۶۰


پیراهن‌ها در مستعمرات آمریکا به طرز چشمگیری ساده‌تر از لباس‌های اروپا بود. زنی از یک خانواده مرفه، مانند مارتا واشنگتن، ترکیبی از پیراهن جلوباز و لباسی بلند زیر آن می پوشید که در واقع دامن و تاپ به‌صورت یک تکه و با یک الگو دوخته شده بود.

پیراهن در دهه 1760

۱۷۷۵


همزمان با انقلاب صنعتی فرانسه و برخلاف آنچه در دنیای جدید اتفاق می‌افتاد، خانواده‌های سلطنتی اروپایی هم‌چنان از پیراهن‌های باشکوه و مجلل استقبال می‌کردند. پیراهن‌های حجیم و بزرگ با طرح‌های پیچیده و موهای بلند در بین افراد سلطنتی هم‌چون ماری آنتوانت بسیار محبوب بود.

۱۷۹۰


بعد از انقلاب صنعتی فرانسه، پیراهن‌ها ساده‌تر شدند. مدل کمر امپایر و یقه‌ها پوشیده بوده است و خط کمر تا زیر سینه بالا آمده بود.

پیراهن در دهه 1790

۱۸۱۰


پیراهن‌های امپایر برای همه‌ی موقعیت‌ها استفاده می‌شدند. در موقعیت‌های رسمی‌ به این پیراهن چین‌هایی اضافه‌ می‌شد.

پیراهن در دهه 1810

۱۸۱۵


پارچه موسلین در اوایل قرن نوزدهم در انگلستان بسیار محبوب بود، به خصوص برای مناسبت‌های نه چندان رسمی. 

۱۸۲۰


دامن‌های کامل از اوایل قرن ۱۹ بازگشته و آستین‌های آف‌شولدر در این زمان نمایان شده و محبوبیت یافتند.

پیراهن در دهه 1820

۱۸۴۰


در اواسط قرن نوزدهم، چین‌ها، دامن‌های بزرگ و جزئیات مانند گل‌ها و گلدوزی‌ها محبوب بودند.

پیراهن در دهه 1840

۱۸۶۰


همزمان با جنگ در آمریکا، پیراهن‌ها ساده‌تر و یک تکه شدند. در طراحی این پیراهن‌ها فقط از یک نوع پارچه استفاده می‌شد.

۱۸۸۰


مد سلطنتی در اروپا رسمی باقی ماند، اگرچه از ترندهای روز هم پیروی می‌شد. آستین‌‌های آف شولدر با تاپ‌های پایین‌تر از خط کمر رایج‌ بود.

۱۸۹۰


با ورود به دوران ویکتوریا، لباس های زنانه تقریباً یکنواخت بوده و مدل مشخصی داشت. رنگ مشکی یا سفید برای زنان محافظه‌کار و مرفه انتخاب می‌شد و پیراهن‌ها با یقه‌های بلند و آستین‌های بلند طراحی می‌شدند. دامن‌ها لایه لایه و پف زیادی داشت. سیلوئت محبوب این دوره، سیلوئت ساعت شنی بود.

 

۱۹۰۰

سیلوئت ویکتوریایی برای پوششی محافظه کارانه با لایه ها زیادی طراحی شده است. در این دوره همچنین تاکید بیشتری بر کمر باریک زنان بود، و بدین منظور زنان از کرست زیر لباس‌ استفاده می‌کردند. 

۱۹۰۵


در انتهای دوره ویکتوریا، جزئیات فمینن و زنانه همچون تور و قلاب‌بافی در پیراهن‌ها دیده می‌شد. اما یقه ها هم‌چنان پوشیده بودند.

 


۱۹۱۰


در دوران ادواردین، پیراهن‌ها گشادتر شدند. پارچه‌ تور همچنان محبوب بود و قسمت کمر با کمربند بسته می‌شد. از تغییرات قابل توجه در مدل پیراهن‌ها در این دوره، می‌توان به قد آن اشاره کرد که تا بالای قوزک پا رفته است.

پیراهن در دهه 1910

۱۹۱۵


در این دوره پارچه‌های سبک‌تر مانند شیفون رواج داشت. سیلوئت پیراهن‌ها ساده‌تر و با جزئیات پیچیده مثل مهره‌ها و کنربندهای مخملی بود.

۱۹۲۰


در دهه ۲۰ پیراهن‌ها کوتاه‌تر شدن و قد آن‌ها تا زیر زانو رسید. فلاپرها از این ترند بسیار استقبال ‌کردند و پوشیدن پیراهن‌های کوتاه با آستین‌های کوتاه، دیگر در بین زنان رسوایی محسوب نمی‌شد و دیگر خبری از لباس‌های پوشیده نبود.

۱۹۲۵

در دهه ۲۰ مردم ثروتمندتر شدند و این به معنای این است که جزئیات مجلل‌تر شدند. حاشیه‌‌ دوزی، پنل‌دوزی و گلدوزی همگی از جزئیات لباس‌های پر زرق و برق این دوران است.

۱۹۳۰


دهه ۱۹۳۰ دوران پیچیده‌ای در مد بود. آمریکا در رکود اقتصادی به سر می‌برد و مردم پول زیادی برای خرید لباس خرج نمی‌کردند. برای کسانی که از نظر مالی مشکلی نداشتند، مجموعه جدیدی از الگوها و لباس‌ها معرفی شد مثل شلوار.

۱۹۳۵


پیراهن‌های کژوال در دهه ۳۰ رواج بیشتری داشتند. پیراهن کژوال دکمه‌دار در قسمت بالاتنه با کمربند، ترندی‌ترین آیتم این دوره به حساب می‌آمد.

۱۹۴۰


در دهه ۴۰، سرشانه‌های اغراق آمیز با دامن‌های A-line در پیراهن‌ها‌ بسیار رایج شد.

۱۹۴۵


در اواسط دهه ۴۰، جنگ تمام شد و مد پیچیده‌تر شد. در حالی که سیلوئت پیراهن‌ها شبیه به اوایل دهه باقی ماند. اکسسوری و مهره‌ها در تزئینات لباس‌ها دیده می‌شد.

۱۹۵۰


در این دهه سیلوئت ساعت شنی دوباره بازگشت. پیراهن‌ها اغلب با پارچه‌هایی مانند تول و شیفون بودند و قد دامن هم تا زیر زانو بود.

۱۹۵۵


خانه مد کریستین دیور در طول دهه ۵۰ ترندهایی را ایجاد کرد، که از پیراهن‌هایی با قد زیر زانو تا پیراهن‌های کتی الگانت و پیراهن‌های شب را شامل می‌شد.

۱۹۶۰


با ورود به دهه ۶۰، پیراهن‌های راسته رایج شد که نمونه‌ای از آن‌را در تن ژاکلین کندی می‌بینید. این پیراهن را می توان با دستکش برای یک موقعیت رسمی و بدون دستکش در موقعیت‌های غیررسمی پوشید.

۱۹۶۵


در این دوره پیراهن‌ها دوباره کوتاه‌تر شدند و قد آن‌ها تا بالاتر از زانو رفت و بعبارتی دامن میدی بسیار ترند شد. این پیراهن‌ها با کفش چانکی یا بوت ست می‌شد.

۱۹۷۵


از ویژگی‌ پیراهن‌های این دهه می‌توان به براق بودن پارچه‌های آن از جمله پارچه‌های پولکی اشاره کرد. پیراهن‌های گردنی با کمربند جزو ترندهای این دوره بودند.

۱۹۸۰


دهه ۸۰ زمان ظهور اپل‌ها بود. پترن خال خالی طرفداران بسیاری داشت و با اکسسوری‌های بولد ست می‌شد.

۱۹۸۵

در اواسط دهه ۸۰، رنگ‌های روشن و شانه‌های اغراق آمیز به شدت مد بودند و به‌عبارتی سیلوئت مثلث برعکس برای پیراهن‌ها رواج یافت.

۱۹۹۰


در این دهه مد به سمت مینیمال شدن و سادگی رفت. پارچه‌های براق همچنان ترند بودن، اما سرشانه‌های اغراق آمیز جای خود را به پیراهن‌های بندی دادند.

۱۹۹۵
در اواخر دهه ٩٠، روند مینیمالیستی همچنان قوی بود، و پارچه‌ی کمتری در لباس‌ها به کار می‌رفت. پیراهن‌های کوتاه و بندی ترند بودند.

۲۰۰۵


اواسط دهه ۲۰۰۰ زمان گیج کننده‌ای برای پیراهن‌ها بود چرا که برای طراحی آن‌ها پیراهن‌های قدیمی الهام گرفته‌ می‌شد.

۲۰۱۰


پیراهن‌های این دهه به جذب و تنگ بودنشان مشهور هستند و در مدل‌های مختلف هم‌چون دکلته ترند بودند.

۲۰۱۵


پیراهن‌هایی با کات‌های مختلف ترند شدند که در این تصویر تیلور سوییفت را در پیراهنی کات‌دار در مراسم موزیک اواردز می‌بینیم.

 

۲۰۲۲
در سال ۲۰۲۲ و بعد از اتمام همه گیری کرونا، دنیای مدسعی دارد به حالت قبل خود بازگردد و شادی و نشاط قبل کرونا را تداعی کند. بنابراین رنگ‌های درخشان اصلی‌ترین ترند می‌باشد.
پیراهن‌‌های مینی و ماکسی با رنگ‌های متنوع در فشن‌شوها بسیار دیده شدند و رنگ سبز. یکی از رنگ‌های پرطرفدار امسال است.

در این مقاله به بررسی سیر تحول پیراهن زنانه در دوره‌های مختلف پرداختیم و متوجه این نکته شدیم که با گذر زمان پارچه‌ی کمتری در پیراهن‌ها به کار رفته و پیراهن‌ها به سمت کوتاه‌تر شدن رفته‌اند.

برای ثبت نظر وارد شوید یا بعنوان مهمان ثبت کنید.

ثبت دیدگاه بعنوان مهمان

5 دیدگاه

مهشید ناصری
مهشید ناصری
05 فروردین 1401 17:42
بسیار عالی
میهمان
میهمان
03 اردیبهشت 1401 07:49
خیلی عالی
فاطمه نیک اصل
فاطمه نیک اصل
05 خرداد 1401 09:19
عالی بود
میهمان
میهمان
01 اردیبهشت 1403 19:05
فوقالعاده
 مدیر سایت
مدیر سایت
01 اردیبهشت 1403 19:05

ممنون که وقت میذارین و میخونین مقاله رو ❤️

دسته بندی ها
طراحان مد
6
ترندها
56
مراسم و جشنواره‌ها
20
خیاطی و الگو
16
زیبایی و سلامت
13
آموزشی
9
جدیدترین اخبار
23
استایلینگ
45
مد پایدار
0
فشن‌شو
0
راهنمای کسب و کار مد
2